Category: Հորինուկներ

Մի անգամ մի տղա փողոցով քայլելիս է լինում և տեսնում մի աղքատ մարդու ով գումար եր հավաքում որպեսզի գնի իր հացը:Այտ տղան լինում է թագաժառանգի ընտանիքից։Նրա ծնողները միշտ բոլորից առավել են գնահատել փողը։Բայց իրենց տղան իր ծնողների նման չեր։Նա որոշում է որ պետք է այդ մարդուն մեծ գումար  նվիրաբերի։Տղան նրան նվիրում է հեռախոս, տուն և շատ գումար որպեսզի կարողանա հոգալ իր ընտանիքի կարիքները։Նա երբ գնում է տուն իր ծնողներին պատմում է այս իր գովելի արարքը։Բայց իր ծնողները տնային կալանք են դնում իրենց տղայի վրա։Բայց տղան հոգու խորքում շատ եր խղճում այտ մարդուն։

Ձմեռը անցավ, եկավ գարունը։Գարունը գնացքի մեջ էր և

տեսավ, որ ձմեռը տխրել է։

Գարունը հարցրեց նրան․

– Ինչո՞ւ ես տխրել,  իմ լավ ընկեր։

 Նա էլ  պատասխանեց․

-Ինձ սիրում են միայն երեխաները,իսկ մեծահասակները ինձ ուղղակի ատում են։ Գարունը պատասխանեց․

-Մի տխրիր, իմ լավ ընկեր, ամեն ինչ լավ կլինի, դու ուղղակի վստահիր ինձ։

Անցավ մեկ շաբաթ։ Մեր սիրելի ձմեռը դեռ տխուր էր, բայց Գարունը նրան ասաց՝ թե քանի որ դու իմ ընկերն ես, ես քեզ թույլ եմ տալիս  ձյուն բերել, որպեսզի մեր սիրելի մանուկները խաղան և ուրախանան։

ԱՅՍՊԻՍԻ ՈՒՐԱԽ ԵՎ ՀԱՎԵՍ ԸՆԿԵՐՈՒԹՅՈՒՆ

Լինում է – չի լինում մի տղա է լինում։Անունը Լեո։Լեոն շատ-շատ եր սպասում առաջին ձյան փաթիլին։Նա շատ եր սիրում պատրաստել ձնեմարդ։Երբ ձյունը սկսեց թապվել նա պատրաստեց հեքիաթային ձնեմարդ։Նա գիշերը քուն մտավ և երազում տեսավ որ ձնեմարդը կենդանացել է և նրանք միասին խախում են։Լեոն երբ արթնացավ և արագ հագնվեց, նա վազեց դուրս որպեսզի տեսնի իր երազը իրականացել է՛։Նա տեսավ վոր ձնեմարդը իր տեղում չեր։Լեոն շատ տխրեց բայց հեռվից տեսավ իր ընկերներին ձնեմարդու հետ խաղալիս։Նա տեսավ որ իր հեքիաթային երազը իրականացել էր ու շատ ուրախացավ։ՄԻ ԽՈՍՔՈՎ ՈՒՐԱԽ ՈՒ ՀԵՔԻԱԹԱՅԻՆ ՕՐ❄❄❄

Լինում է, չի լինում մի տերև է լինում։Աշնան վերջին օրը, աշունը հետ չի մնում և վերջին օրով անձրև է բերում։Փոքրիկ տերևը ծառից պոկվում և սկսում է թռչել։Փոքրիկ տերևը փնտրում է իր ընկերներին։Հուսահատված նա թռչում է ամենուր։Մեկ օրում աշխարհ է տեսնում։Նա վախնում եր։Նա վախենում եր նաև մենակությունից, իրեն լքված էր զգում։բայց նա պատահական լսեց իր ընտանիքի ձայնը և սկսեց թռչել այդ ուղությամբ։Նա երբ տեսավ ընտանիքին ուրախությունից արդեն լալիս եր։ՄԻ ԽՈՍՔՈՎ ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ԹՌԻՉՔ և ԼԱՎ ԱՎԱՐՏ։

Իմ համար ամենաթանկը իմ ընտանիքն է։Իմ շունն ու կատուն։Ես շատ եմ սիրում իմ ընտանիքը։Այս կյանքում ամենաթանկը նրանք են։Իմ ծնողների շնորհիվ ես սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում։Ես շատ շնորհակալ եմ իմ ծնողներից։Առանց նրանց ես իմ կյանքը չեմ պատկերացնում։

Լինում է,չի լինում մի տղա է լինում։Տղան որոշում է գնալ անտառ որպեսզի հատապտուղներ հավաքի։Բայց ցավոք տղան մոլորվում է։Նա նշումներ էր անում ծառերի վրա, մութը գնալով ընկնում եր և ավելի ցրտում։Տղան որոշեց մի գիշեր անցկացնի անտառում, նա ծառի ճյուղերից և տերևներից վրան պատրաստեց և գիշերեց անտառում։Տղայի ծնողները անհանգստացան և որոշեցին գալ անտառ և փնտրել տղայն։Նրանք եկան և տեսան տղային քնած վրանի մեջ, ձեռքնել լիքը հատապտուղ։Նրանք փորձեցին դուրս գալ անտառից բայց մոլորվեցին։Նրան քիչ հեռու մի տնակ նկատեցին,նրանք գնացին և տեսան որ դա անտառապահի տնակն է։Նրանք անտառապահին խնդրեցին օգնել դուրս գալ անտառից,անտառապահն ել չհրաժարվեց։

Մեր բակում կար մի մարդ որ մեզ չեր թողնում խաղալ իր պատուհանի տակ։Նա միշտ գալիս և մեր հետեվից եր ընկնում,և երբեմն նաև մեզ հարվածում եր։Մենք մի կերպ եինք փախչում, ես մի անգամ տանից պատահական գնդակս գձեցի իրանց բակ։Ես գնացի և խնդրեցի վոր տան բայց նա այնքան ագահ ու սուտասան մարդ եր որ ինձ ասեց որ գնդակս այտտեղ չե բայց ես գնացի և մեր պատուհանից տեսա որ իրենձ բակում է։ՄԻ ԽՈՍՔՈՎ ԱԳԱՀ ՈՒ ՍՈՒՏԱՍԱՆ ՄԱՐԴ😩😩😩

Կովերը թռչում են